Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΗΣ ΜΟΝΗΣ ΣΤΑ ΟΣΑ ΕΙΠΕ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ.


"Δεν μας προξενεί έκπληξη τα όσα είπε ο Πατριάρχης,  διότι είναι ο ίδιος που έχει ξεχάσει τι σημαίνει η Ομολογία της Πίστεως, είναι ο ίδιος που με τα Παπικά συλλείτουργα πράττει αίρεση, είναι ο ίδιος που αντί για πατερική αγάπη εκφράζει μίσος, ενθαρρύνει τις παραβιάσεις βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων μας και ενέργειες που διακινδυνεύουν την σωματική μας ακεραιότητα".

Απάντηση προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη αναφορικά με όσα είπε για την Ιερά Μονή Εσφιγμένου.

"Με μεγάλη μας θλίψη διαβάσαμε τα όσα είπε ο Οικουμενικός σήμερα αναφορικά με την Ιερά Μονή Εσφιγμένου.
Θέλουμε λοιπόν να επισημάνουμε ότι με τα λόγια του και τα έργα του, πράττει εναντίον 107 μοναχών αδελφών εντός Ελλαδικού χώρου, χειρότερα από όσα καταγγέλλει τις Τουρκικές αρχές ότι κάνουν εναντίον του.
Επιπλέον εξακολουθεί να ενθαρρύνει την βία εναντίον μας και αυτό φανερώνει το ποιος είναι ο ηθικός αυτουργός πίσω από της σκηνές βίας εντός Αγίου Όρους.
Δεν μας προξενεί όμως έκπληξη διότι είναι ο ίδιος που έχει ξεχάσει τι σημαίνει η Ομολογία της Πίστεως, είναι ο ίδιος που με τα Παπικά συλλείτουργα πράττει αίρεση, είναι ο ίδιος που αντί για πατερική αγάπη εκφράζει μίσος, ενθαρρύνει τις παραβιάσεις βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων μας και ενέργειες που διακινδυνεύουν την σωματική μας ακεραιότητα.
Όπως προείπαμε δεν περιμέναμε κάτι καλύτερο αλλά και πάλι αυτή η αντι-Χριστιανική στάση της εκκλησιαστικής κεφαλής εκτός από σχήμα οξύμωρο, είναι και πολύ στενάχωρο.
Ίσως αντί για 107 μοναχοί αν ήμασταν 107 δέντρα στον Αμαζόνιο να είχαμε καλύτερη αντιμετώπιση.
 Η πνευματική διαφωνία μας με το Φανάρι έχει ποινiκοποιηθεί, και αντί για διάλογο στην περίπτωση μας μόνος τρόπος κατά τον Οικουμενικό είναι η βία.
Κατά τον Οικουμενικό Πατριάρχη ο τρόφιμος στις Ελληνικές φυλακές που έχει διαπράξει κακουργήματα έχει δικαίωμα τροφίμων, εμείς όχι, έχει δικαίωμα φαρμάκων, εμείς όχι, έχει δικαίωμα έφεσης για την ποινή του και ας έχει αφαιρέσει ανθρώπινη ζωή.
Εμείς που για ορθή πνευματική διαφωνία μαζί του, έχουμε καταδικαστεί σε θάνατο, δικαίωμα έφεσης έχουμε (;) ή η "Χριστιανική αγάπη" του Οικουμενικού δεν το επιτρέπει;
Τα συμπεράσματα δικά σας..."

Τολμά ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος  να κάνει λόγο για “αντικανονική και σχισματική «αδελφότητα»”:
Τα λεγόμενα του Πατριάρχη :

Απόσπασμα ομιλίας Οικουμενικού Πατριάρχου: 
“Είναι γνωστόν εις πάντας  το εκκρεμές από ετών ζήτημα της αντικανονικής και σχισματικής «αδελφότητος», «παρασυναγωγής» ορθότερον, η οποία, παρανομούσα και καταπατούσα το θείον και το ισχύον κοσμικόν δίκαιον, ήτοι τους θείους και ιερούς Κανόνας και το Σύνταγμα και τους νόμους του Ελληνικού Κράτους, έχει καταλάβει το οικοδόμημα εις τον οποίον εστεγάζετο η Ιερά Βασιλική, Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή του Εσφιγμένου. Η Ιερά Κοινότης, η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αι δικαστικαί και πολιτικαί αρχαί της Ελλάδος, μετά καθυστέρησιν και ακηδίαν πολλών ετών, υπαιτιότητι όλων, έχομεν δώσει, μετά μακράν προεργασίαν, την πρέπουσαν κανονικήν  εκκλησιαστικήν λύσιν, αποτειχίσαντες των θριγκίων της Εκκλησίας τους αμετανοήτως εν σχίσματι καταληψίας «μοναχούς», παραδώσαντες αυτούς εις ανάθεμα, μέχρις ότου ανανήψωσι και μετανοήσωσιν. Η προκριθείσα δε κανονική αδελφότης της Ιεράς Μονής ταύτης συνεκροτήθη και ελειτούργησε μέχρι προ ημερών ικανοποιητικώς υπό την ηγουμενίαν του κατά πάντα αξίου, αγαθού και πλήρους πραότητος και αγάπης και μόλις προ δωδεκαημέρου εκδημήσαντος αιφνιδίως προς Κύριον πατρός Χρυσοστόμου Κατσουλιέρη, του αληθώς άραντος τον «σταυρόν» αυτού και τηρήσαντος πιστώς και αφωσιωμένως την εις ην εκλήθη υπό της Μητρός Εκκλησίας και της Αγιορειτικής Κοινότητος «ιεράν κλήσιν» και αποστολήν. Δεν είναι ασφαλώς η στιγμή της αποτιμήσεως της προσφοράς του. Άλλωστε, είναι γνωστή και καταγεγραμμένη εις τας δέλτους των αγιορειτών αλλά και των πολλών πνευματικών αυτού  τέκνων, και ιδία της απορφανισθείσης ολιγομελούς μεν, δυναμικής δε,  αδελφότητός του. Είη η μνήμη αυτού αιωνία. Κύριος αναπαύσαι την ψυχήν αυτού.
Συν τη κατ᾿ άνθρωπον λύπη, ιδιαιτέραν χαράν δοκιμάζομεν επί τη εκλογή ως διαδόχου αυτού, του Οσιολογιωτάτου Ιερομονάχου  π. Βαρθολομαίου, του οποίου ευλογούμεν τας απαρχάς του «σταδίου» και του «αγώνος» και συγχαίροντες, δεόμεθα, ευχόμεθα και προσδοκώμεν ότι μετά των περί αυτόν αδελφών θα συνεχίσουν επί της ιδίας γραμμής την εμπιστευθείσαν τη τη «μικρά αδελφότητι», τω «μικρώ ποιμνίω», εκκλησιαστικήν και αγιορειτικήν «παρακαταθήκην», στοιχούντες τω ζώντι παραδείγματι του κοιμηθέντος και αναπαυομένου εν Κυρίω πνευματικού αυτών πατρός αειμνήστου Χρυσοστόμου.
Δυστυχώς, όμως το οικοδομικόν συγκρότημα της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, ούτε ακόμη και το ελάχιστον αναμενόμενον, δηλαδή το κτήριον του Αντιπροσωπείου αυτής εν Καρυαίς, παρά τας παναγιορειτικάς, του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Ελληνικής Δικαιοσύνης αποφάσεις, δεν έχει αποδοθή εις την κανονικήν αδελφότητα της Μονής. Καί εν τούτω ευθύνας υπέχουν πάντες οι κωλυσιεργούντες εις την υλοποίησιν επί σειράν ετών των ειλημμένων αποφάσεων εκκλησιαστικών, αγιορειτικών και της Ελληνικής Δικαιοσύνης, επί περιφρονήσει μεν των θεσμίων του ιερού τόπου και των ιερών κανόνων και καταπατήσει αυτού τούτου του Καταστατικού Χάρτου, επιβραβεύσει δε, ούτως ειπείν, της αντικανονικότητος και της επιδιωκομένης αναρχίας και εν τω αμολύντω τούτω τόπω της Παρθένου, τω τόπω της αγνείας και της  ιεράς ασκήσεως.
Καλούμεν τους πάντας, όπως εγκύψωμεν εις το θέμα τούτο μετά έτι μεγαλυτέρας προσοχής και υπεθυνότητος, ίνα μη υπάρξουν ανεπιθύμητοι ευρύτεραι εξελίξεις, ουχί μόνον επί ολεθρίω διασυρμώ παγκοσμίως του Αγίου Όρους αλλά και κυρίως εξελίξεις σχετιζόμεναι προς την συνέχισιν εν ασφαλεία, κατ᾿ άνθρωπον ομιλούντες, αυτής ταύτης  της ασκητικής και πνευματικής εν νομιμότητι πορείας αυτού. Λέγομεν ταύτα,  προβληματιζόμενοι έτι περισσότερον και εκ του φαινομένου της επιλεκτικής τηρήσεως της νομιμότητος υπό των εντεταλμένων και τεταγμένων εις την διασφάλισιν της τάξεως κρατικών οργάνων. Εφιστώμεν επί του προκειμένου την προσοχήν πάντων, ίνα μη έχωμεν αναρχικάς εκφάνσεις, ως αι προ δύο περίπου μηνών, «διά ροπάλων και ξύλων» και συγχρόνων τεχνικών «όπλων», προσελθόντων έξωθεν της θείας ταύτης παρεμβολής, ίνα «συλλάβωσι τον Ιησούν», «κακοποιούντες» Αυτόν, δηλαδή, κατ᾿ αναλογίαν, το αμώμητον κανονικόν σώμα του Αγίου Όρους."



Προκλητικό Ιταλικό Δημοσίευμα και σχετική ανακοίνωση (απάντηση) της Γνήσιας Ιεράς Μονής Εσφιγμένου


Μετάφραση του Ιταλικού δημοσιεύματος στο παραπάνω link:

ΕΝΑΣ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΣ ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΜΟΝΗ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ Α.Ο
Ο Βαρθολομαίος ,ο καινούριος ηγούμενος,φθάνει σε τέσσερις μέρες απο τον θάνατο του Αρχιμανδρίτη Χρυσόστομου Κατσουλιέρη. Σε τέσσερις ημέρες απο τον θάνατο του Αρχιμανδρίτη Χρυσόστομου Κατσουλιέρη,η νομιμη αδερφότητα της Μονής Εσφιγμένου,ενός των είκοσιμοναστηριών της Αγίας κοινότητας του Α.Ο που βρίσκεται στην Ελλάδα ,στον βορρά,αποκτά λοιπόν νέο ηγούμενο:τον Αρχιμανδρίτη Βαρθολομαίο.

ΠΑΠΙΣΜΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ Το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ο κ. Βαρθολομαίος και πολλοί εγχώριοι επίσκοποι, είναι θερμοί εκπρόσωποι μιας φοβερής αίρεσης: της αίρεσης του Οικουμενισμού.



ΕΙΚΟΝΑ ΘΛΙΨΗΣ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΥΣ
Ο παπισμός είναι μια νοθεία της πίστης μας, που από τους αγίους πατέρες και τις οικουμενικές συνόδους έχει αναγνωριστεί ως αίρεση. Κατά παράβαση και περιφρόνηση της Αγ. Γραφής των Οικουμενικών Συνόδων και των δογμάτων, ο κ. Βαρθολομαίος, δέχεται και εφαρμόζει την Πατριαρχική Εγκύκλιο του 1920, η οποία θέτει στο περιθώριο τα δόγματα της Εκκλησίας και θεωρεί τις «εκκλησίες» των αιρετικών «σεβάσμιες», «συγκληρονόμους» και «μέλη του ιδίου σώματος». Ανεγνώρισε τον παπισμό ως «εκκλησία» στο Balamand του Λιβάνου το 1993. Κήρυξε δηλαδή ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι η μοναδική εκκλησία – όπως ορίστηκε στο Σύμβολο της Πίστεως- αλλά εξισώνεται με διάφορες αιρέσεις και σχίσματα (π. Γ. Μεταλληνού «Οι διάλογοι χωρίς προσωπείον» σ.3, ανάτυπον). Και όχι μόνο αυτό αλλά υπέγραψε «Κοινή Μαρτυρία Πίστεως» κατά τη οποία και οι δυο εκκλησίες είναι «αδελφές» εκκλησίες και έχουν έγκυρα μυστήρια.
Παρέδωσε την Θεία Κοινωνία σε αβάπτιστους παπικούς στην Ραβέννα της Ιταλίας!!! («ΧΩΡΑ» και «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» της 12/6/2002. «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ» 16/6/2002). Βεβήλωσε το μυστήριο του βαπτίσματος, επαινώντας τη βάπτιση Ορθοδόξου νηπίου με ανάδοχο Μουσουλμάνα!!! (ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ» τ.15 & 26).

ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ – ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΣ
Συλλειτουργούσε με Παπο-Λουθηρανούς στις 22/8/1993 στον Ουψάλα της Σουηδίας. Μίλησε από τον άμβωνα τους, και στεκόταν δίπλα στην «αγία τράπεζα» των αιρετικών. Στην «μικρά είσοδο» του Ευαγγελίου έλαβε μέρος μαζί με την υπόλοιπη συνοδεία του. Απήγγειλαν όλοι μαζί το Πιστεύω και αντάλλαξαν «λειτουργικό ασπασμό». Την ώρα που οι Λουθηρανοί «κοινωνούσαν» ομάδα μαύρων χορευτών με συνοδεία μουσικής, άρχισε να χορεύει σάμπα.
Συλλειτούργησε με παπικούς στις 29/6/1995 και 29/6/2004. Οι Ιεροί Κανόνες ορίζουν καθαίρεση για τέτοια ενέργεια (Αποστολικός Κανών ΜΕ’) Ακόμα και οι συμπροσευχές απαγορεύονται από τους Ι. Κανόνες των Αγίων Αποστόλων. (Απ. Κανώνες ΞΕ’ και ΜΕ’ και ο ΛΓ’ της Λαοδικείας) Ο ΜΕ’ Κανών, των Αγίων Αποστόλων λέει: «επίσκοπος ή πρεσβύτερος, ή διάκονος αιρετικοίς συνευξάμενος (συμπροσευχόμενος) μόνον, αφοριζέσθω, ει δε επέτρεψεν αυτοίς ως κληρικοίς ενεργήσαι τι, καθαιρείσθω». Ποιος όμως να τους καθαιρέσει αφού κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει;
«εχθροί του Θεού δεν είναι μόνο οι αιρετικοί αλλά και αυτοί που κοινωνούν με αυτούς» ( Ιω. Χρ. P.G99 1164,1216 ).
Ο Καλαβρίας Αιμιλιανός δήλωσε ότι «ο ΜΕ’ και ΞΕ’ Κανών των Αγίων Αποστόλων στερούνται αγάπης και πρέπει να μεταρρυθμιστούν»!!!(«Εκκλησία» τ.14 ). «Ώ Τιμόθεε, την παρακαταθήκην φύλαξον, εκτρεπόμενος τας βεβήλους κενοφωνίας και αντιθέσεις της ψευδωνύμου γνώσεως, ην τινές επαγγελόμενοι περί την πίστιν ηστόχησαν» (Α. Τιμ. στ’ 20-21). Το 2003 Βαρθολομαίος και πάπας Ιωάννης Παύλος Β’ προσευχήθηκαν μαζί στον τάφο του πάπα Παύλου Στ΄. Ο λδ’ κανών της εν Λαοδικεία συνόδου ορίζει αναθεματισμό για αυτόν που τολμά κάτι τέτοιο. Στο γεύμα που ακολούθησε ο πάπας «ευλόγησε» την «ορθόδοξη» αντιπροσωπεία. («Αδέσμευτος τύπος Μήτση» 30/6/2003).
«Ου δεί αιρετικών ευλογίας λαμβάνειν αίτινες είσι αλογίαι μάλλον παρά ευλογίαι» και «ου δει αιρετικοίς η σχισματικοίς συνεύχεσθαι» (Κανών ΛΒ’ και ΛΓ’ Λαοδικείας).

ΚΗΡΥΤΤΕΙ ΑΝΤΙ – ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ
Στο επίσημο περιοδικό του Πατριαρχείου γράφει: «Δεν είναι δυνατό να θεωρήσουμε ότι, είτε εμείς οι Ορθόδοξοι, είτε εσείς οι Παπικοί έχουμε αποκλειστική ιδιοκτησία την διαδοχή της αρχαίας εκκλησίας» («ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ» αρ.464, σελ.9 1/7/1991) Χωρίς να έχουν λυθεί τα αίτια του σχίσματος, θεωρεί τους παπικούς «αδελφή» εκκλησία, δέχτηκε την άρση των αναθεμάτων του 1965, χωρίς οι παπικοί να μετακινηθούν ούτε ένα χιλιοστό από τις θέσεις τους. ( «Ορθ. Τύπος» 22 Δεκ.1995).
Λέει: «Ο πάπας Ιωάννης Παύλος ο Β’ είναι αγιότατος» («ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ» αρ.647, σελ.2-3 30/4/2005)
Σε εκδήλωση παπικών στην Κων/πολη τον Ιούνιο του 2003 για την 25η επέτειο της παποσύνης του προσφάτως θανόντος πάπα, ο κ. Βαρθολομαίος δηλώνει ότι ο πάπας είναι «όντως απεσταλμένος του Θεού» («Καθολική» 2/7/2003). Ο Απόστολος Ιωάννης τον διαψεύδει: «στους αιρετικούς να μη λέμε ούτε χαίρετε» (Β ‘Ιω.10), γιατί οι αιρετικοί δεν πρέπει να χαίρονται αλλά να κλαίνε και να θρηνούν για τη αποστασία τους από την Αποστολική διδαχή και την βέβαιη απώλειά τους.

O παπισμός κ. Βαρθολομαίε έχει καταδικαστεί ως αίρεση από την Σύνοδο επί Μ. Φωτίου 879-880 μ.Χ. Τη Σύνοδο στην Κων/πολη του 1351 μ. Χ. που αναθεμάτισε τους παπικούς και κατέστησε ακοινώνητους αυτούς που εν γνώση τους έχουν κοινωνία με αυτούς. Επίσης καταδικάστηκε το 1054 μ.Χ υπό Πατριάρχου Μιχαήλ Κηρουλάριου και τελευταία από τους τέσσερις Πατριάρχες του 1848 μ.Χ.
Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ονομάζει τον πάπα «καταραμένο» και «πηγή του κακού». Η ιστορία τον δικαιώνει. Ο ρόλος του πάπα ήταν πάντα καταστροφικός για τους Ορθοδόξους. Ας θυμηθούμε μόνο την καταστροφή της Κωνσταντινούπολης, τις σφαγές των Αγιορειτών πατέρων, το συγχαρητήριο τηλεγράφημα του παπα στον Κεμάλ για την σφαγή των Ελλήνων, την σφαγή 800.000 χιλιάδων ορθοδόξων Σέρβων από τους παπικούς Ουστάσι. Οι παπικοί έλεγαν «προτιμάμε την ημισέληνο στην Αγία Σοφία παρά τον Ελληνικό Σταυρό». Τον Αγ. Κοσμά, (μαζί με τους Πατέρες τους μετά το 1054 μ.Χ.) ο πατριάρχης τον θεωρεί συνυπεύθυνο για την διαιώνιση του σχίσματος επειδή πολέμησε τον παπισμό. («Εκκλ. Αλήθεια» 16/12/98.
Η διγλωσσία, η υποκρισία και η εξυπηρέτηση σκοπιμοτήτων που διέπουν τα λόγια και τα έργα του οικουμενιστού πατριάρχου, φαίνονται και από την έλευση του στην Πτολεμαΐδα, με σκοπό την θεμελίωση της Ι. Μονής Αγίου Κοσμά του Αιτωλού!!!. Όπως στο πατριαρχείο φοράνε ράσα και στην Ευρώπη κοστούμια, έτσι είναι και όλη τους η τακτική. Για αυτό, όπου και να ταξιδέψουν στον κόσμο έχουν φίλους. Γιατί δέχονται τις «αλήθειες» του καθενός αφού «περί την πίστιν εναυάγησαν» (Α. Τιμ. 1,19).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΙΕΡΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ
Επειδή αυτές οι ενέργειες του, έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τους Ιερούς Κανόνες τους οποίους όρισαν οι μεγάλοι άγιοι της εκκλησίας και οι Τοπικές και Οικουμενικές Σύνοδοι, έφτασε στο σημείο να τους ονομάσει: «τείχη του αίσχους» («ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ» αρ.423, 15/7/1989, σ.6-7). Τους δε Πατέρες που πολέμησαν τις κακοδοξίες των παπικών τους αποκαλεί «θύματα του διαβόλου, που ήδη τιμωρούνται από τον Θεό»!!! («ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ» 15/6/1989). Συνεπώς οι Αγ. Γρηγόριος ο Παλαμάς, Μάρκος ο Ευγενικός, Κοσμάς Αιτωλός, Αθανάσιος ο Πάριος, Νικόδημος ο Αγιορείτης και άλλοι ομολογητές, πατέρες, βρίσκονται στην κόλαση!!!
Στην διδακτορική του διατριβή γράφει εναντίον των Ιερών κανόνων: «Δεν δύναται να εφαρμοστούν σήμερον και πρέπει να τροποποιηθούν και αι διατάξεις αι κανονίζουσαι τας σχέσεις των ορθοδόξων χριστιανών προς τους ετερόδοξους και ετερόθρησκους. Δεν δύναται η εκκλησία να έχει διατάξεις απαγορεύουσας την είσοδον εις τους ναούς ετερόδοξων και την μετ’ αυτών συμπροσευχήν» (Αρχ. Βαρθολομαίου Αρχοντώνη, «Περί την κωδικοποίηση των Ι. Κανόνων….ανάλεκτα Βλατάδων, αρ. 6, Πατριαρχ. Ίδρυμα Μελετών, σελ. 73, Θεσ/νικη 1970).
Η εισήγηση αυτή αποτελεί αίρεση!!!
’Ημείς τους προστιθέντας ή αφαιρούντας τι εκ της Καθολικής εκκλησίας αναθεματίζουμε…ει τις πάσαν παράδοσιν Εκκλησιαστικήν έγγραφον τε ή άγραφον αθετεί, ανάθεμα» (Ζ’ Οικουμενική Σύνοδος, πρακτικά Σπ. Μήλια σ.805,825,878,879)
«Αυτοί που περιφρονούν τους ιερούς κανόνες των Πατέρων οι οποίοι (κανόνες) υποστυλώνουν την εκκλησία και κοσμούν την χριστιανική πολιτεία και οδηγούν προς Θεία ευλάβεια, να είναι αναθεματισμένοι!!!» ( Πρακτικά Οικ. Συνόδων, ε.α. σελ 481.)
Διότι σύμφωνα με τον 1ο κανόνα της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου οι Ι. Κανονες είναι απαύγασμα του Αγ. Πνεύματος και πρέπει να παραμένουν αναλλοίωτοι ως ισόκυροι της Αγ. Γραφής κατά τον Μ. Φώτιον ( ΠΗΔΑΛΙΟΝ, Σ322-323)
Κατά δε τον Δοσίθεον Ιεροσολύμων «το λέγειν ότι οι Ι. Κανόνες δεν δύναται να εφαρμοσθούν είναι γνώρισμα των αιρετικών.»(Ιερ. Νεοφύτου Καυσοκαλιβύτου, Επιτομή Ιερών Κανόνων, τ.Α, εκδ. ΑΣΤΗΡ 2002, σ. 88). Ο δε Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης γράφει: «Παραγγελίαν έχομεν εξ αυτού του Αποστόλου, εάν τις δογματίζη ή προστάσση ποιείν ημάς, παρ’ ό παρελάβαμεν, παρ’ο οι Κανόνες των κατά καιρούς Συνόδων καθολικών και τοπικών ορίζουσιν, απαράδεκτον εαυτόν έχειν και μηδέ λογίζεσθαι αυτόν εν κλήρω αγίων»( P.G99, 988)
Ο ΜΣΤ’ Κανών των Αγίων Αποστόλων, ορίζει καθαίρεση για επίσκοπο ή ιερέα που θα κάνει δεκτό βάπτισμα αιρετικών. Ο κ. Βαρθολομαίος (δηλ. το οικ. Πατριαρχείο) κάνει αποδεκτό το βάπτισμα των Λουθηρανών. Οι εγχώριοι ρασοφόροι οικουμενιστές χρησιμοποιούν συχνά τον όρο «κατ’ οικονομία» για να δικαιολογήσουν τα αντικανονικές τους ενέργειες, που διαστρεβλώνουν την Ορθόδοξη διδασκαλία. Αποδέχονται το «βάπτισμα» αιρετικών λέγοντας ότι το επιτρέπει η εκκλησία «κατ οικονομίαν». Αποσιωπούν ότι η «κατ’ οικονομίαν» αποδοχή, ισχύει μόνο όταν υπάρχει επιστροφή μετανοίας των πεπλανημένων, στην ορθόδοξη Εκκλησία!!!



ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ

Υιοθετεί δαιμονικές θεωρίες, λέει: «Όλες οι θρησκείες είναι οδοί σωτηρίας» («ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ» αρ. 523, σελ.12 Γενεύη 1995). Περιφρονεί τον απόστολο της αγάπης Ιωάννη που λέει: «Ούτος εστί ο Αντίχριστος, ο αρνούμενος το πατέρα και τον υιόν». (Α’ Ιωαν. Β’, 22-24)

ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΑΓΙΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΑΠΟΚΑΛΕΙ Ο ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ "ΚΑΤΑΛΗΨΙΕΣ"

Image and video hosting by TinyPic

ΑΦΗΣΤΕ ΜΗΝΥΜΑ

gnisios21@gmail.com